இன்றும் தேவைப்படும் பெரியார்!

(தந்தை பெரியாரின் 146 வது பிறந்தநாள் சிறப்புக் கட்டுரை)

தமிழ்நாட்டில் மட்டுமல்லாது, இந்திய துணைக்கண்டத்தில் என்றென்றும் ஒலிக்கப்பட்டுவரும் ஒரு பெருஞ்சொல் தந்தை பெரியார். திராவிடக் கொள்கையின் சங்கநாதம் தந்தை பெரியார்.

இந்தி எதிர்ப்புக்கு வித்திட்ட நீதிக்கட்சிதான் 1944-ம் ஆண்டு திராவிடர் கழகமானது. கல்வி, வேலைவாய்ப்பில் ஜாதி எண்ணிக்கையில் பிரதிநிதித்துவம்- வகுப்பு வாரி பிரதிநிதித்துவம் என்பதும் ஜாதிய கட்டமைப்பை தகர்க்க அதைத் தாங்கிப் பிடிக்கிற அத்தனையையும் தகர்ப்பதும் திராவிட பேரியக்கத்தின் அடிநாதமாக இருந்தது. தந்தை பெரியாரின் திராவிடர் இயக்கம் தலையெடுத்த பின்னர்தான் இடுப்பில் துண்டை கட்டிக் கொண்டு கூழை கும்பிடு போட்டுக்கொண்டிருந்த சமூகங்கள் தோளிலே துண்டைப் போட்டு வலம் வரத் தொடங்கினர்.

தமிழன் தலைநிமிர அடிப்படை கல்வியும், பொதுஅறிவும், மூடநம்பிக்கை ஒழிப்பும்தான் என்று தன் வாழ்நாளெல்லாம் ஓங்கி ஒலித்தவர் தந்தை பெரியார்.

1879 இல் பிறந்த பெரியார், தனது சொந்த ஊரான ஈரோட்டில் காங்கிரஸ்காரராக தனது அரசியல் வாழ்க்கையைத் தொடங்கினார். திருநெல்வேலிக்கு அருகிலுள்ள சேரன்மாதேவியில் தேசியவாத தலைவர் வ.வே.சு ஐயருக்கு சொந்தமான காங்கிரஸ் நிதியுதவி வழங்கும் குருகுலப் பள்ளியில் பிராமணர் மற்றும் பிராமணரல்லாத மாணவர்களுக்கு தனி உணவு வழங்குவது குறித்து கேள்வி எழுப்பி அவர் காந்தியுடன் விவாதித்தார். பெற்றோரின் வேண்டுகோளின் பேரில், வ.வே.சு ஐயர் பிராமண மாணவர்களுக்கு தனியாக உணவு வழங்கினார். அதை பெரியார் எதிர்த்தார். ஒரு நபர் இன்னொருவருடன் உணவருந்தாதது பாவமாக இருக்காது என்று காந்தி ஒரு சமரசத்தை முன்மொழிந்தார். என்றாலும் அவர் அவர்களுடைய மோசடிகளுக்கு மதிப்பளிப்பதாக வாதிட்டார்.

காங்கிரஸை காங்கிரஸை தனது கொள்கைக்கு வளைப்பதில் தோல்வியடைந்த பின்னர், பெரியார் 1925 இல் காங்கிரஸ் கட்சிலிருந்து விலகினார். மேலும் சமூக வாழ்க்கையில் பிராமணர்களின் ஆதிக்கத்தை எதிர்த்த நீதித்துறை மற்றும் சுய மரியாதை இயக்கத்துடன் தன்னை இணைத்துக் கொண்டார். நீதிக்கட்சி ஒரு தசாப்தத்திற்கு முன்னர் அதிகாரத்துவத்தில் பிராமணரல்லாதவர்களுக்கு இடஒதுக்கீடு வழங்க வேண்டும் என்று வாதிட்டது, மெட்ராஸ் மாகாணத்தில் ஆட்சிக்கு வந்த பின்னர் அதை செயல்படுத்த உத்தரவு பிறப்பித்தது.

பெரியரின் புகழ் 1924 ஆம் ஆண்டு வைக்கம் சத்தியாக்கிரகத்தின் போது தமிழ் பிராந்தியத்திற்கு அப்பால் பரவியது. வைக்கம் கோயிலுக்கு முன்பு இருந்த பொது பாதையை பயன்படுத்துவதற்கான உரிமையை கீழ் சாதி மக்களுக்கு வழங்க வேண்டும் என்று கோரும் ஒரு வெகுஜன போராட்ட இயக்கம் அது. பெரியார் தனது மனைவியுடன் போராட்டத்தில் பங்கேற்றார். மேலும், இரண்டு முறை கைது செய்யப்பட்டார். பின்னர் அவர் வைக்கம் வீரர் என்று அழைக்கப்பட்டார்.

1920-கள் மற்றும் 1930-களில், பெரியார் சமூக மற்றும் அரசியல் சீர்திருத்தங்களை ஒன்றிணைத்து, காங்கிரஸின் பழமைவாதத்தையும், தமிழ் பிராந்தியத்தில் பிரதான தேசிய இயக்கத்தையும் எதிர்த்தார். அவர் தமிழ் அடையாளத்தை ஒரு சமத்துவ இலட்சியமாக புனரமைத்தார். அது சாதி அமைப்பை எதிர்த்தது. அது காங்கிரஸ் வெற்றிகொண்ட இந்தியன் என்ற அடையாளத்துக்கு எதிரானது. சமஸ்கிருதம் பேசும் வட இந்தியாவில் இருந்து வந்த ஆரிய பிராமணர்களால் சாதி தமிழ் பகுதிக்கு இறக்குமதி செய்யப்பட்டது என்றும் அவர் வாதிட்டார். 1930-களில் காங்கிரஸ் அமைச்சரவை இந்தியை திணித்தபோது, அவர் ஆரியமயமாக்கல் செயல்முறைக்கு இணையான ஒன்றை வரைந்தார். அது தமிழ் அடையாளம் மற்றும் சுய மரியாதைக்கு எதிரான தாக்குதல் என்று கூறினார். அவருக்கு கீழ், திராவிட இயக்கம் சாதிக்கு எதிரான போராட்டத்தையும் தமிழ் தேசிய அடையாளத்தை வலியுறுத்துவதாகவும் மாறியது.

1940-களில், பெரியார் திராவிடர் கழகத்தை தொடங்கினார். இது தமிழ், மலையாளம், தெலுங்கு மற்றும் கன்னட மொழி பேசுபவர்களை உள்ளடக்கிய தனி திராவிட நாட்டை ஆதரித்தது. அவருடைய திராவிட தேசிய அடையாளக் கொள்கை திராவிட மொழியியல் குடும்பத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தது. இந்த கருத்துகள் மெட்ராஸ் மாகாணத்தின் தமிழ் பேசும் பகுதிகளின் அரசியல் அடையாளம் மற்றும் கலாச்சாரத்தை வடிவமைப்பதில் ஒரு முக்கிய செல்வாக்கைப் பெற்றிருந்தன. மேலும், அது இன்றைய தமிழ்நாட்டில் தொடர்ந்து எதிரொலிக்கின்றன.

சராசரி தமிழரைப் பொறுத்தவரை, பெரியார் இன்று ஒரு சித்தாந்தம். அவர் சமூக சமத்துவம், சுய மரியாதை மற்றும் மொழியியல் பெருமை ஆகியவற்றை முன்னிலைப்படுத்தும் ஒரு அரசியலைக் குறிக்கிறார். ஒரு சமூக சீர்திருத்தவாதியாக சமூக, கலாச்சார, பாலியல் சமத்துவமின்மை, பாரம்பரியம் தொடர்பான நம்பிக்கைகளை அவரது சீர்திருத்த நடவடிக்கைகள் கேள்வி எழுப்பியது. மக்கள் தங்கள் வாழ்க்கைத் தேர்வுகளில் பகுத்தறிவுடன் இருக்க வேண்டும் என்று அவர் கேட்டுக்கொண்டார். பெண்கள் சுதந்திரமாக இருக்க வேண்டும் என்று வாதிட்டார். அவர்கள் வெறுமனே குழந்தை பெறும் இயந்திரங்கள் அல்ல. அவர்களுக்கு வேலைவாய்ப்பில் சம பங்கை அளிக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினார். அவர் வழிநடத்திய சுய மரியாதை இயக்கம் சடங்குகள் இல்லாத திருமணங்களை ஊக்குவித்தது. மேலும், பெண்களுக்கு சொத்துரிமை மற்றும் மணவிலக்கு பெறும் உரிமையை அனுமதித்தது.

இந்து மதச் சின்னங்களைப் பார்ப்பவர்களுக்கு தமிழ்நாடு மிகவும் ஆழமான மத உணர்வு உள்ள ஒரு மாநிலமாகத் தோன்றும். மக்கள் தங்கள் நெற்றியில் குங்குமம் விபூதி வைத்திருப்பார்கள். ஒவ்வொரு தெருமூலை முதல் அரசு அலுவலகங்கள் வரை கோயில்கள், தெய்வங்கள் இருக்கின்றன. வாகனங்கள்கூட வண்ணமயமான கடவுள் படங்களுடன் அலங்கரிக்கப்பட்டு பூஜை செய்யப்படுகின்றன. 45 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இறந்த ஒரு மத மூடநம்பிக்கை எதிர்ப்பாளர், பகுத்தறிவுவாத சமூக சீர்திருத்தவாதி ஏன் இத்தகைய மாநில மக்களுக்கு மிகவும் பிடித்தமானவராக இருக்கிறார் என்றால், இவை தான் காரணம்.

இன்றைய தினம் தந்தை பெரியார் பிறந்து 146 ஆண்டுகள் ஆகியும் அவரது கொள்கையால்… அவர் தமிழ்நாட்டிற்கு மட்டுமல்ல… இந்தியாவுக்கே இன்றளவும் தேவைப்படுகிறார்.